بودجۀ سال 2017: شهروندان خارجی در سال 15 میلیارد دلار کمکهای رفاهی از دولت استرالیا دریافت میکنند
طبق بررسی سازمان (PBO) در حدود 870،000 غیر شهروند، اغلب از بریتانیا، نیوزیلند، آفریقا و خاورمیانه، در سال 15 میلیارد دلار کمکهای رفاهی از دولت استرالیا دریافت میکنند، که باعث ایجاد این سؤال میشود که سیستم تأمین اجتماعی استرالیا چقدر سخاوتمند است.
سناتور دیوید لاینهلم از حزب لیبرال دموکرات. عکس: AAP
در این بررسی که به خواستۀ دیوید لاینهلم از حزب لیبرال دموکرات انجام گرفت، تخمین زده شده که 710،000 غیرشهروند از کشورهایی که استرالیا در آنها تمهیداتی برای تأمین اجتماعی در نظر نگرفته است، نظیر بریتانیا، ویتنام، و چین، به طور میانگین هر سال نفری 17،500 دلار کمکهای رفاهی دریافت میکنند، یعنی در مجموع 83 درصد از کل 15 میلیارد دلار.
به گفتۀ سناتور لاینهلم «در حال حاضر، حدود 2.5 میلیون (غیرشهروند) در استرالیا واجد شرایط دریافت کمکهای رفاهی اند. معتقدم که پناهندگان همچنان باید واجد شرایط دریافت کمکهای رفاهی باشند تا به این طریق سر و سامان پیدا کنند، اما اکثریت غیرشهروندان در واقع پناهنده نیستند و نباید اعانه دریافت کنند.»
بیش از 150،000 غیرشهروند از کشورهایی که استرالیا با آنها موافقتنامههای دوجانبه دارد، نظیر نیوزیلند و هند، تخمینزده شده که سالانه نفری 15،500 دلار دریافت کنند که حدوداً به اندازۀ باقیماندۀ کلِ این بخش از بودجه است.
شرط دریافت حقوق بازنشستگی، مستمری و مزایای مالیاتی خانواده به جای آن که مبتنی بر شهروندی باشد مبتنی بر داشتن اقامت است. شرط دریافت حقوق بازنشستگی به شرط سن، که بزرگترین کمک رفاهی پرداختی در استرالیا است، داشتن حداقل 10 سال اقامت در کشور است.
به گفتۀ جان وانا، استاد سیاست گذاری عمومی از دانشگاه (Australian National University) «استرالیا میان کشورهای عضو سازمانِ (OECD) سخاوتمندترین کشور در پرداخت پول به غیرشهروندان است. ما یکی از معدود کشورهای (OECD) هستیم که در آن کسی که کار نمیکند میتواند به راحتی از این مزایا بهرهمند شود.» توجه داشته باشید که دسترسی به تأمین اجتماعی در کشورهای اروپایی منوط به تلاشها و فعالیتهای گذشتۀ اشخاص است.
بیشترین سهم از کل این مبلغ متعلق به شهروندان بریتانیایی است (170،000)، سپس آفریقا و خاورمیانه (90،000) و در نهایت چین با 50،000. به گفتۀ پروفسور وانا «قبل از سال 1949 در واقع همه تبعۀ بریتانیا بودند». نیوزیلندیهایی که قبل از سال 2001 به این کشور آمدهاند برای دریافت کمکهای رفاهی واجد شرایط هستند.
اخیراً، دولت استرالیا شرایط اعطای ویزاهای موقت مربوط به نیروی کار متخصص و شهروندی را با کاهش گروههای شغلی و سخت تر کردن شروط اقامت و زبان انگلیسی دشوار کرده است. به گفتۀ سناتور لاینهلم «شهروندی واقعاً اعتبار زیادی به شما نمیدهد، چرا که بسیاری از مردمی که شهروند نیستند هم در استرالیا رأی میدهند (مترجم. اینجا بیشتر منظور شهروندان انگلیسی هستند که قبل از ژانویه 1984 در استرالیا بوده اند و تعداد زیادی از آنها در حال حاضر از دولت استرالیا کمک های رفاهی دریافت می کنند می باشد). محدود کردن کمکهای رفاهی به شهروندان سبب میشود تا افرادی که چشمانداز شغلی ضعیفی دارند برای آمدن به استرالیا دلسرد شوند، و در نتیجه حمایت از مهاجرت [افراد با صلاحیت] به جامعۀ استرالیایی بیشتر شود».
تأمین اجتماعی و کمکهای رفاهی بزرگترین بخش هزینههای دولتاند، با در نظر گرفتن این نکته که قرار است این هزینهها از 158.6 میلیارد دلارِ سال جاری به 191 میلیارد در سال 2020 افزایش یابند.
به گفتۀ سازمان (PBO) ارقام جدید در هزینهیابی این سازمان «بیانگر تعداد کل بزرگسالانی است که دریافت کنندۀ کمکهای رفاهی میباشند یعنی، افرادی که به دلیل محدود شدن پرداخت کمکهای رفاهی صرفاً باید شهروند استرالیایی باشند، به استثنای مواردی که توافقنامۀ دوجانبهای در زمینۀ تأمین اجتماعی با کشور اصلیِ فرد غیرشهروند وجود داشته باشد». «این موضوع چه شامل افرادی میشود که کل درآمد انتقالیشان کاهش یافته و چه افرادی که کل درآمد انتقالیشان را از دست داده اند.»
سازمان (PBO) پرداخت به غیرشهروندانی را که در کشورشان استرالیاییهای مهاجر کمکهای مشابهی (عموماً مزایای از کارافتادگی و سن) دریافت میکنند از این امر مستثنی کرده است. بر طبق توافقی که سال گذشته با نیوزیلند صورت گرفت به استرالیاییها مزایای از کارافتادگی و سن تعلق میگیرد. بر اساس سی توافق بینالمللی، که در خصوص تأمین اجتماعی صورت گرفته است، استرالیاییها میتوانند «اگر بخشی از عمر کاریشان را در دیگر کشورها سپری کرده باشند، کمکهای مالی دریافت کنند».
تاریخ انتشار: ژوییه 2017
ترجمه و تدوین: اسماعیل لطف الهی
منبع: https://goo.gl/x2swK3