در زمان رونق بازار مسکن، سرمایه‌گذاران به میزان بی‌سابقه‎ای به سیدنی و ملبورن سرازیر شدند. و اکنون وقت آن است که اظهارنامه‌های مالیاتی‌شان را ارائه کنند.

همانند بسیاری از مسائل در بازار مسکن، قوانین مؤثر بر مالیات نیز خیلی اوقات تغییر می‌کنند و معمولاً همۀ افراد با آن موافق نیستند. بودجۀ فدرال، که در ماه می [2017] به تصویب رسید، شامل اصلاحاتی است که مشخص می‌کند سرمایه‌گذاران چه هزینه‌هایی را قادرند در اظهارنامۀ مالیاتی‌شان کسر کنند.

برای بسیاری از سرمایه‌ گذاران جدید، این موضوع می‌تواند مشکل‌ ساز باشد - متخصصان در این زمینه هشدار می‌دهند که پیگیری قوانین مالیاتی کار دشواری است و پیچیدگی‌هایش نیز بیشتر شده است.

در وهلۀ اول، از ابتدای ماه جولای سرمایه‌گذاران قادر نخواهند بود تا هزینه‌های سفر خود را از مالیات بر درآمدشان کسر کنند - حتی اگر این مسافرت‌ها با اهداف مشروعی نظیر دریافت اجاره، تعمیرات یا بازرسی املاکی باشد که روی آن سرمایه‌ گذاری کرده‌‌اند. در گذشته، چنین هزینه‌هایی را می‌توانستید از مالیات بر درآمد کسر کنید.

دولت پیش ‌بینی می‌کند که با چنین تغییری بتواند درآمد خود را 540 میلیون دلار افزایش دهد.

جِرِمی آیانیوزِلی، حسابدارِ شرکت‌های حسابداری Keshab و VJR & Associates، می‌گوید «این قانون به آن معناست که افراد هنوز می‌توانند هزینۀ مسافرت ‌های سال مالی 2016-2017 را از مالیات بر درآمدشان کسر کنند، اما باید بدانند که ادارۀ مالیات استرالیا احتمالاً موشکافی‌ های بیشتری را در خصوص هزینه‌هایی که «معقول» تلقی می‌شوند انجام خواهد داد».

اما آنچه که معقول تلقی می‌شود نیاز به تفسیر دارد - آقای آیانیوزلی یک مثال افراطی می‌زند و می‌گوید «اگر هر سال 15 مسافرت با کل اعضای خانواده تان داشته باشید و بخواهید هزینه‌اش را از مالیات پرداختی کسر کنید، چنین موردی از حدِ معقول بیشتر است».

حوزۀ دیگری که ادارۀ مالیات استرالیا بدقت زیر نظر دارد قابلیت کسر هزینه بهرۀ وام‌ های سرمایه‌ گذاری از درآمد مشمول مالیات است. 

آقای آیانیوزلی در ادامه می‌افزاید «اگر وام‌ های سرمایه‌ گذاری را افزایش دهید و بخواهید از آن برای تهاترِ وام [مسکنِ] خود استفاده کنید، کسر چنین هزینه‌ای امکان ‌پذیر نیست ... وام باید برای مقاصد سرمایه‌ گذاری به‌ کار گرفته شود».

همچنین، دولت نظارت خود را بر صاحبان املاکی که ملک خود را از طریق بازار آنلاین Airbnb اجاره می‌دهند افزایش می‌دهد، در نتیجه این افراد نیز باید در خصوص هزینه‌هایی که می‌خواهند از مالیات بر درآمدشان کسر کنند دقت کافی داشته باشند. خانم کرولاین پارلا، مدیر عامل شرکت بیمۀ تِری شیر (Terri Scheer)، می‌گوید «صاحب ‌خانه‌ها باید بدانند که تنها زمانی می‌توانند هزینه بهرۀ وام را از مالیات کسر کنند که این ملک برای اجاره در نظر گرفته شده باشد». اگر نصف سال در ملکی زندگی کنید و نصف سال هم آن را اجاره دهید، نمی‌توانید هزینۀ بازپرداخت وام مسکن را برای تمام 12 ماه از مالیات بر درآمدتان کسر کنید.

همچنین، دولت فدرال تغییراتی را در قوانین ایجاد کرده است تا سرمایه‌ گذاران بتوانند هزینۀ استهلاک «ماشین‌آلات و تجهیزاتِ» موجود در ملکِ سرمایه‌ گذاری‌شان را از مالیات بر درآمدشان کسر کنند. این بند در واقع شامل اقلامی می‌شود که می‌توان آن‌ها را از ملک جدا کرد، نظیر پرده کرکره، سیستم‌های تهویۀ مطبوع، پنکه‌های سقفی و ماشین ظرف‌ شویی.

معمولاً، سرمایه‌ گذاران می‌توانستند اقلام زیادی را به جدول استهلاک ملک خود اضافه کنند - که کسورات مالیاتی مؤثری را برای [درآمد حاصل از] ملک‌شان در پی داشت، نظیر کاهش ارزش ماشین ظرف‌ شویی در طول زمان.

به گفتۀ مشاور ارشد شرکت Property Tax Specialists آقای شوکری باربارا «آن‌هایی که چنین اقلامی را پس از نهم ماه می خریده باشند می‌توانند هزینۀ استهلاک آن را در مالیات پرداختی اعمال کنند، اما مالکان بعدی  قادر به این کار نیستند».

وی در ادامه می‌افزاید «تأثیر چنین تغییراتی برای اکثر سرمایه‌ گذاران خیلی ناچیز است اما کمی به ضرر آن‌هایی است که در آینده قصد دارند املاک سرمایه‌گذاری دست‌دوم خریداری کنند».

این قانون عطف به ماسبق نمی‌شود - بنابراین، تأثیری روی کسورات مالیاتی سرمایه‌گذارانی ندارد که «ماشین‌آلات و تجهیزاتِ» ملکِ خود را پیش از مهلت پایانیِ 9 ماه می خریداری کرده باشند. 

بردلی بیر، مدیر عامل شرکت BMT Tax Depreciation، می‌گوید «در حال حاضر، ادارۀ مالیات استرالیا بیش از 6000 قلم از «ماشین‌آلات و تجهیزات» را در این قانون فهرست کرده است، نظیر سیستم اعلان حریق، سطل‌های آشغال و وسایل آشپزخانه».

او در ادامه می‌افزاید «کسورات مالیاتیِ این اقلام شامل بخش‌های گوناگونی برای عناصر ساختمانیِ ملک است، و اینجا است که سرمایه‌گذاران جدید ممکن است دچار اشتباه شوند.

مثلاً، بعضی از سرمایه‌گذاران به اشتباه موکت را به جای دارایی جداشدنی به عنوان دارایی ثابت و دائمی در نظر می‌گیرند. برای موکتی به ارزش 3650 دلار، کسر مالیاتی می‌تواند مبلغ متفاوتی بین 91 دلار دراظهارنامۀ مالیاتی سال اخیر - و بیشتر از آن در اظهارنامه‌های آتی - یا 730 دلار در نخستین سال مالی باشد.

پایان سال مالی: چه چیزهایی را باید بدانید

1 جولای 2016 تا 30 ژوئن 2017: سال مالی 2016-2017 است

9 می 2017: مهلت پایانیِ خرید «ماشین‌آلات و تجهیزات» [پیش از اعمال قانون جدید]

1 جولای 2017: مهلت پایانی هزینه‌های مسافرتی [پیش از اعمال قانون جدید]

31 اکتبر 2017: آخرین مهلت تسلیم اظهارنامۀ مالیاتی (برخی از مأموران مالیاتی می‌توانند بعد از این تاریخ هم اظهارنامه‌ها را تسلیم کنند) 

 هزینه‌هایی که ممکن است بتوانید از مالیات بر درآمدتان کسر کنید:

• تبلیغات برای یافتن مستأجر
• کارمزدها و هزینه‌های مدیریت امور ساختمان [به شرکتِ مربوطه]
• عوارض شهرداری
• هزینۀ آب
• مالیات زمین
• نظافت
• باغبانی و چمن‌زنی
• دفع حشرات
• بیمه (ساختمان، وسایل داخل آن، بیمۀ مسئولیت عمومی)
• کارمزدها و کمیسیون‌های مشاور املاک

تاریخ انتشار:       اگوست 2017

ترجمه و تدوین:   اسماعیل لطف الهی

منبع:           https://goo.gl/UbWwCC