نخستین کاری که بیل گیتس (Bill Gates)، اگر دو دلار در روز درآمد داشت، انجام می ‌داد.

بیل گیتس

اگر درآمدتان تنها دو دلار در روز بود، برای بهبود وضع زندگی‌ تان چه می‌کردید؟

این سؤالی واقعی برای حدود یک میلیارد نفری است که امروزه در فقر شدید به سر می‌برند. قطعاً، تنها یک پاسخ درست وجود ندارد و شکل فقر، در جاهای مختلف، متفاوت است. اما، به واسطۀ همکاری‌ام با این بنیاد، مردم زیادی را در کشورهای فقیر ملاقات کرده‌ام که مرغ پرورش می‌دهند و چیزهای زیادی در مورد زیر و بم نگهداری این پرنده‌ها آموخته ‌ام. (به عنوان شهرنشینی از سیاتل (Seattle)، باید چیزهای زیادی یاد می‌گرفتم!) کاملاً برایم واضح است که هر کسی که در فقر شدید به سر می‌برد اگر مرغ پرورش دهد، زندگی بهتری خواهد داشت.

در حقیقت، اگر من جای آن‌ها بودم، این کار را می‌کردم (مرغ پرورش می‌دادم).

دلیل چنین کاری هم این است:

• مراقبت از این پرندگان آسان و کم ‌هزینه است. بسیاری از جوجه‌ها می‌توانند هرچیزی را که روی زمین پیدا می‌کنند بخورند (هرچند بهتر است به آن‌ها غذا بدهید؛ زیرا، در این صورت، سریع‌تر رشد خواهند کرد). مرغ‌ ها سرپناهی لازم دارند که بتوانند در آن لانه بسازند؛ با افزایش تعداد مرغ‌ هایتان، ممکن است به چوب و سیم برای ساختن مرغدانی (قفس) نیاز داشته باشید. در نهایت، باید چند مرتبه به جوجه‌ها واکسن بزنید. واکسنی که از وقوع بیماری مرگبار نیوکاسل (Newcastle) پیشگیری می‌کند کمتر از 20 سنت قیمت دارد.

• پرورش مرغ سرمایه ‌گذاری خوبی است. تصور کنید کشاورزی کار خود را با پنج مرغ شروع کند. یکی از همسایه ‌های او هم خروسی داشته باشد که می‌تواند تخم ‌مرغ‌ ها را بارور کند. پس از سه ماه، این کشاورز می‌تواند چهل جوجه داشته باشد. سرانجام، با احتساب قیمت 5 دلار برای فروش هر جوجه (که قیمتی متداول در غرب آفریقاست)، او می‌تواند در سال بیش از هزار دلار درآمد کسب کند؛ این در حالی است که خط فقر حدود 700 دلار در سال در نظر گرفته می‌شود.

• این پرنده‌ ها به سالم ماندن بچه ‌ها کمک می‌کنند. سوء‌تغذیه سالانه بیش از سه و یک ‌دهم میلیون کودک را به کام مرگ می‌برد. اگرچه خوردن تخم ‌مرغ بیشتر (که سرشار از پروتئین و دیگر مواد مغذی است) می‌تواند به مبارزه با سوء‌تغذیه کمک کند، بسیاری از کشاورزانی که تعداد کمی مرغ دارند صرفه را در این می‌دانند که اجازه دهند تخم‌ مرغ‌ ها به جوجه تبدیل شوند، جوجه‌ها را بفروشند و با پول به ‌دست ‌آمده خوراکی‌های مغذی بخرند. هرچند اگر دستۀ مرغ‌ های کشاورزی آنقدر بزرگ باشد که بتواند تخم ‌مرغ اضافه در اختیار او قرار دهد و یا، در نهایت، اگر تعدادی از تخم‌ مرغ ‌ها بشکنند، ممکن است کشاورز تصمیم بگیرد این تخم ‌مرغ‌ ها را برای خانوادۀ خود بپزد.

• این پرنده‌ها زنان را توانمند می‌کنند. از آنجایی که جوجه‌ها کوچک‌اند و معمولاً نزدیک خانه می‌مانند، بسیاری از فرهنگ‌ها این حیوانات را، برخلاف دام‌ های بزرگ ‌تری مانند بز یا گاو، مخصوص بانوان می‌دانند. زنانی که به فروش جوجه (مرغ) مشغول‌ اند می‌توانند سود حاصله را به خانوادۀ خود بازگردانند. در پستی که ملیندا (Melinda) منتشر کرده است، می‌توانید مطالب بیشتری در مورد زنان و جوجه‌ها بخوانید.

دکتر باتاماکا سومِی (Batamaka Somé)، انسان ‌شناس اهل بورکینافاسو (Burkina Faso) که با بنیاد ما همکاری کرده است، بخش عمده‌ای از زندگی کاری خود را صرف مطالعۀ تأثیر اقتصادی پرورش مرغ در کشورش کرده است. در این ویدئو، او توضیح می‌دهد که چرا تا این حد به طیور علاقه دارد.

شرط ‌بندی بزرگ روی جوجه ‌ها

بنیاد ما در حال سرمایه‌ گذاری روی جوجه‌ هاست. ما، در کنار شرکایی از جنوب صحرای آفریقا (sub-Saharan Africa)، برای ایجاد سیستم‌های پایدار بازار طیور تلاش می‌کنیم. بسیار اهمیت دارد که، در چنین سیستم‌هایی، کشاورزان بتوانند با اطمینان پرندگانی بخرند که به درستی واکسینه شده‌اند و با شرایط رشد محلی کاملاً سازگارند. هدف ما این است که، در نهایت، کمک کنیم 30 درصد خانواده‌های روستایی در کشورهای جنوب صحرای آفریقا نژادهای اصلاح‌ شده‌ای از جوجه‌های واکسینه‌ شده را پرورش دهند‌؛ این مقدار در حال حاضر تنها 5 درصد است.

جوان‌تر که بودم، جوجه‌ها موجوداتی نبودند که کسی پیرامونشان مطالعه کند، بلکه موجوداتی بودند که در موردشان جوک‌های احمقانه می‌ساختند. دانستن اینکه این پرنده‌ها چقدر می‌توانند در مبارزه با فقر تأثیرگذار باشند برایم بسیار شگفت‌انگیز و آموزنده بود. شاید خنده‌ دار به نظر برسد، اما زمانی که می‌گویم جوجه‌ ها برایم جذاب‌ اند، به هیچ وجه شوخی نمی‌ کنم.

تاریخ انتشار:       مارس 2017

ترجمه و تدوین:   اسماعیل لطف الهی

منبع:      www.gatesnotes.com